Wyrok SN z dnia 9 marca 1967 r., sygn. II CR 561/66

Powództwo o ustalenie macierzyństwa w stosunku do dziecka, które zostało zarejestrowane w urzędzie stanu cywilnego jako dziecko innej kobiety jest dopuszczalne dopiero po uzyskaniu prawomocnego wyroku stwierdzającego, że nie jest ona matką dziecka.

Przewodniczący: sędzia F. Wesely. Sędziowie: F. Błahuta (sprawozdawca), W. Kuryłowicz.

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Stanisławy i Feliksa Kr. przeciwko Zofii i Stefanowi K. i małol. Marioli K. o zaprzeczenie macierzyństwa, na skutek rewizji powodów od wyroku Wojewódzkiego w Opolu z dnia 14 listopada 1966 r.,

uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Wojewódzkiemu w Opolu do ponownego rozpoznania;

Uzasadnienie

Małżonkowie Stanisława i Feliks Kr. w pozwie wniesionym przeciwko małżonkom Zofii i Stefanowi K. oraz małoletniej Marioli K. żądali ustalenia wyrokiem, że pozwana Mariola K., ur. 16 października 1963 r. w K. pow. G., nie jest córką Stefana K. i Zofii K. z domu S. Uzasadniając to powództwo., powodowie twierdzili, że powódka Stanisława Kr. i pozwana Zofia K. rodziły jednocześnie dnia 16 października 1963 r. w Ośrodku Zdrowia w K. i każda z nich urodziła córkę. Wskutek pomyłki położnej dziecko urodzone przez powódkę oznaczono jako urodzone przez pozwaną, a dziecko urodzone przez pozwaną jako dziecko powódki. Powódka zaraz po urodzeniu dziecka odniosła wrażenie, że oddano jej jako własne inne dziecko, ale złożyła to na karb złudzenia. Obecnie jednak jest pewna zamiany, gdyż dziecko znajdujące się u pozwanej wykazuje podobieństwo do rodziny Kr., zwłaszcza do ich 4-letniego syna, natomiast dziecko oddane powódce po porodzie podobne jest do rodziny K.