Postanowienie SN z dnia 21 czerwca 1967 r., sygn. II CZ 48/67

Przez błąd rachunkowy w świetle art. 350 § 1 k.p.c. rozumieć należy błąd wynikający z niewłaściwego przeprowadzenia działań arytmetycznych, a w szczególności błędne zsumowanie lub odjęcie poszczególnych pozycji. Pominięcie natomiast w sentencji wyroku niektórych pozycji roszczeń powoda może być  zależnie od okoliczności przedmiotem wniosku o uzupełnienie wyroku lub przedmiotem zaskarżenia, nie może zaś służyć za przesłankę do sprostowania wyroku.