Wyrok SN z dnia 8 sierpnia 1967 r., sygn. I CR 120/67

1.Znaczna nawet różnica wieku pomiędzy przysposobionym a przysposabiającym sama przez się nie może stanowić przeszkody w dojściu przysposobienia do skutku, chyba że jakieś szczególne okoliczności związane z późnym wiekiem przemawiają - ze względu na dobro dziecka - przeciwko przysposobieniu.

2.W razie przysposobienia wspólnie przez małżonków powstają dwa odrębne i niezależne od siebie stosunki przysposobienia, wskutek czego dopuszczalne jest rozwiązanie jednego z nich przy dalszym istnieniu drugiego.

Przewodniczący: sędzia S. Gross.

Sędziowie: Z. Masłowski (sprawozdawca), J. Policzkiewicz.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy z powództwa Józefa S. przeciwko Ewie S. o rozwiązanie przysposobienia, na skutek rewizji powoda od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Szczecinie z dnia 25 sierpnia 1966 r.,

uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał Sądowi Wojewódzkiemu w Szczecinie do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie

Powód Józef S. wniósł o rozwiązanie stosunku przysposobienia łączącego go z małoletnia Ewą S. twierdząc, że nie jest w stanie utrzymywać dziecka i że oddał je pod opiekę rodzinie P., którzy zamierzają dziecko przysposobić.