Wyrok SN z dnia 21 listopada 1966 r., sygn. II PR 512/66

Miejscowość, w której pracownik jest zatrudniony, lecz która nie jest jego stałym miejscem zamieszkania, staje się nią. Z chwilą zamieszkania w tej miejscowości wspólnie z małżonkiem. Z tą chwilą pracownik traci prawo do pobierania świadczeń z tytułu rozłąki i w razie dalszego ich pobierania powinien się liczyć z obowiązkiem zwrotu.

Przewodniczący: sędzia J. Szczerski. Sędziowie: M. Wilewski (sprawozdawca), J. Knap.

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Zakładów Remontowo-Montażowych Przemysłu Chemicznego K" w S. przeciwko Andrzejowi Ł. o zapłatę, na skutek rewizji pozwanego od wyroku Sądu Powiatowego w Siemianowicach z dnia 18 marca 1966 r.,

oddalił rewizję.

Uzasadnienie

Sąd Powiatowy zasądził od pozwanego na rzecz powodowych Zakładów kwotę 20 208,40 zł tytułem zwrotu nienależnych świadczeń za rozłąkę.