Wyrok SN z dnia 24 lutego 1965 r., sygn. II PR 4/65

1.  W razie stwierdzenia, że szkoda jest następstwem współdziałania przestępczego pracownika zobowiązanego do wyliczenia się z pobranego mienia i osoby mającej z racji zajmowanego stanowiska sprawować kontrolę i nadzór nad czynnościami tego pracownika, nie może nastąpić obniżenie odszkodowania na podstawie art. 158 § 2 k.z. W takim bowiem wypadku obaj pracownicy muszą uchodzić za współsprawców szkody zobowiązanych do solidarnego jej naprawienia (art. 137 § 1 k.z.).

2.  Zatrudnienie na odpowiedzialnym stanowisku nieuczciwego pracownika, który zamiast kontrolować prawidłowość i rzetelność pracy terenowych referentów gospodarczych sam uprawia przestępczy proceder, może stanowić podstawę do zmniejszenia odszkodowania poszukiwanego od pracownika podległego nadzorowi, jeżeli się okaże, że zobowiązany do nadzoru wykorzystuje do swych przestępnych celów nieświadomość, niewiedzę, nieporadność lub brak doświadczenia osoby kontrolowanej.