Orzeczenie
Uchwała SN z dnia 21 czerwca 1965 r., sygn. III PO 25/64
Przewodniczący: Prezes Z. Opuszyński. Sędziowie: W. Glabisz (sprawozdawca), J. Szczerski.
Sąd Najwyższy w sprawie ze skargi Karola G. przeciwko Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowej w K. o dodatek na żonę do kolejowej renty starczej, po rozpoznaniu zagadnienia prawnego przekazanego przez Trybunał Ubezpieczeń Społecznych postanowieniem z dnia 2 czerwca 1964 r. do rozstrzygnięcia w trybieart. 3511 pr. o s.u.s.:
..Czy każdy dochód żony (bez względu na jego wysokość) pozbawia rencistę prawa do dodatku do renty dla żony z art. 55 ust. 1 pkt 2 dekretu o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym?"
udzielił następującej odpowiedzi:
..Rencista nie ma prawa do dodatku do renty dla żony, jeżeli osiąga ona dochód określony \v rozporządzeniu
Rady Ministrów z dnia 24.VI.1958 r. w sprawie warunków, w jakich uważa się rodziców i męża za pozostających na utrzymaniu pracownika czy pracownicy (Dz. U. Nr 42, póz. 200)".
