Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 29 października 1965 r., sygn. III PO 15/65

Przewodniczący: Prezes Z. Opuszyński. Sędziowie: J. Krzyżanowski, K. Marowski, K. Piasecki (sprawozdawca), W. Formański, J. Szczerski, J. Tyszka.

Sąd Najwyższy, po wysłuchaniu wniosku wiceprokuratora Generalnej Prokuratury PRL w sprawie z powództwa Związku Spółdzielni Przemysłu Ludowego i ArtystycznegoRejonowe Biuro Sprzedaży w G. przeciwko Kazimierzowi M., Annie G., Helenie J. i Barbarze Z. o 45 712,01 zł z tytułu manka oraz po rozpoznaniu przekazanego przez skład trzech sędziów Sądu Najwyższego postanowienia z dnia 1 kwietnia 1965 r. następującego zagadnienia prawnego:

Czy w sprawie odszkodowania za manko (art. 329 § 2 pkt 2 d. k.p.c.), wniesionej do sądu przed upływem terminu przewidzianego w art. 473 k.z., w której rozszerzono żądanie pozwu na tej samej podstawie faktycznej, lecz po upływie tego terminu, stosuje się prekluzję z wymienionego przepisu co do rozszerzonej części żądania"