Wyrok SN z dnia 26 marca 1965 r., sygn. III CR 28/65

Stosownie do przepisu art. 605 § 2 k.z. sąd może rozwiązać umowę o dożywocie tylko na żądanie zobowiązanego lub dożywotnika będącego zbywcą nieruchomości, a zatem nie może (ego uczynić na żądanie dożywotnika, który nie jest zbywcą nieruchomości.

Jeżeli dożywotnik-zbywca nieruchomości wystąpił z powództwem o rozwiązanie umowy o dożywocie i zmarł przed ukończeniem procesu, roszczenie o rozwiązanie przechodzi na jego spadkobiercę.

Przewodniczący: sędzia F. Błahuta (sprawozdawca). Sędziowie: R. Czarnecki, J. Krajewski.

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Katarzyny S. przeciwko Danucie Leokadii i Aleksandrowi małż. B. o rozwiązanie umowy o dożywocie, wydanie nieruchomości i o zapłatę, na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Poznaniu z dnia 29 września 1964 r.,