Wyrok SN z dnia 21 września 1965 r., sygn. II CR 291/65

Gdyby w związku z pozbawieniem wolności obywatela jego mienie było narażone na bezpośrednie niebezpieczeństwo, to zabezpieczenie tego mienia byłoby obowiązkiem organów bezpieczeństwa dokonujących aresztowana, a naruszenie takiego obowiązku przez funkcjonariuszy bezpieczeństwa uzasadniałoby odpowiedzialność Państwa na podstawie przepisów art. 1 i 3 ustawy z dnia 15.XI.1956 r. (bądź obecnie obowiązującego art. 417 k.c.).

Obowiązek ten nie może jednak sięgać tak daleko, żeby ochrona miała obejmować nie tylko mienie bezpośrednio zagrożone na skutek aresztowania, lecz także działalność gospodarczą osoby aresztowanej.