Wyrok SN z dnia 4 maja 1965 r., sygn. I CR 78/65

1.Z mocy art. 332 d. k.p.c. wyrok może być wydany jedynie przez tych sędziów, przed którymi odbyła się rozprawa poprzedzająca bezpośrednio wydanie wyroku. Przepisy dotyczące wyroku uzupełniającego (art. 356, 358 d.k.p.c.) nie zawierają w tej mierze żadnych wyjątków.

2.Wyrok uzupełniający - jak każdy wyrok z wyjątkiem wyroku zaocznego - podlega z mocy art. 355 i 339 d. k.p.c. ogłoszeniu. Okoliczność, że wyrok uzupełniający może zapaść na posiedzeniu niejawnym, nie zwalnia od obowiązku jego należytego ogłoszenia. Wydanie zatem wyroku na posiedzeniu niejawnym musi się ograniczyć do dopełnienia czynności przewidzianych w art. 333 d.k.p.c., a w szczególności do podpisania przez sędziów sentencji wyroku. Ogłoszenie zaś wyroku musi się odbyć publicznie na specjalnym w tym celu wyznaczonym posiedzeniu sądowym, na które należy wezwać strony i sporządzić protokół z posiedzenia.