Wyrok SN z dnia 1 czerwca 1964 r., sygn. II PR 35/63

Przepis art. 473 k.z. stosuje się w wypadkach, gdy okres dłuższy niż rok upłynął od chwili prawnego wygaśnięcia konkretnego stosunku pracy, a nie od chwili faktycznego zaprzestania przez pracownika pełnienia czynności, które z tym konkretnym stosunkiem były związane.

Przewodniczący: sędzia W. Formański (sprawozdawca). Sędziowie: M. Piekarski, A. Krzętowski.

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Okręgowego Zarządu Lasów Państwowych w Ż. przeciwko Czesławowi S. o 38 810,75 zł, na skutek rewizji strony powodowej od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Zielonej Górze z dnia 5 czerwca 1942 r.,

uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał do ponownego rozpoznania Sądowi Powiatowemu w Krośnie Odrzańskim.

Uzasadnienie

Okręgowy Lasów Państwowych w Ż. w pozwie, który wpłynął do Sądu w dniu 28 marca 1959 r., wniósł o zasądzenie od pozwanego 38 810,73 zł na tej podstawie, że pozwany pracował u powoda w składnicy kolejowej w B. jako materialnie odpowiedzialny składnicowy do dnia 31 marca 1958 r., w której to placówce w 1957 r. powstał niedobór ustalony na kwotę 3 376,08 zł, po zwolnieniu zaś pozwanego w czerwcu 1958 r. komisja inwentaryzacyjna powoda ujawniła brak surowca kopalniakowego o wartości 35 433,87 zł.