Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 26 listopada 1964 r., sygn. III PO 37/63

Przewodniczący: Prezes SN Z. Opuszyński. Sędziowie: J. Krzyżanowski, K. Marowski, S. Rejman (sprawozdawca), J. Szczerski (uzasadnienie), M. Wilewski, J. Knap.

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Jana T. przeciwko Monice M. o zapłatę kwoty 10 000 zł tytułem należności za pracę, po rozpoznaniu z udziałem Prokuratora Generalnej Prokuratury zagadnienia prawnego przedstawionego przez skład trzech sędziów w trybie art. 30 ustawy o Sądzie Najwyższym:

Czy art. 3 p.o.p.c. może usprawiedliwić uwzględnienie roszczenia dochodzonego po upływie terminu z art. 473 kod. zob.?"

uchwalił i postanowił wpisać do księgi zasad prawnych następującą zasadę prawną:

Przepis art. 3 p.o.p.c. nie może usprawiedliwić uwzględnienia roszczenia pracownika dochodzonego po upływie terminu z art. 473 kod. zob. Jednakże sąd z przyczyn uzasadnionych szczególnymi okolicznościami może uwzględnić spóźnienie zgłoszenia roszczenia".