Wyrok SN z dnia 22 kwietnia 1964 r., sygn. III PU 36/63

Swobodna ocena materiału dowodowego nie sięga tak daleko, żeby sąd - wbrew treści jedynych uzyskanych w sprawie dowodów - mógł sprawę rozstrzygać wyłącznie na podstawie doświadczenia zdobytego na tle rozpoznawania innych podobnych spraw. Jeżeli zatem słuszna zasada, oparta na doświadczeniu nabytym w toku rozpoznawania szeregu analogicznych spraw, w zestawieniu z konkretnym stanem faktycznym ustalonym na podstawie przeprowadzonych dowodów nasuwa istotne wątpliwości co do wiarogodności tych dowodów, to nie można poprzestać na uzyskanym materiale dowodowym, lecz należy odpowiednio uzupełnić postępowanie. Ogólna zasada praktyczna może bowiem być tylko sprawdzianem przeprowadzonych dowodów, ale nie może ich zastąpić.

Przewodniczący: Prezes Z. Opuszyński. Sędziowie: W. Glabisz, S. Graban (sprawozdawca), J. Szczerski, J. Chlipalski.