Wyrok SN z dnia 20 marca 1964 r., sygn. I PR 32/64

1.  Obarczenie pracownika zatrudnionego na stanowisku kierowcy samochodowego dodatkowo funkcją konduktora, a więc powinnością inkasowania należności za przejazd i - co za tym idzie - wyliczenia się z pobranej gotówki, wprowadza zasadnicze zmiany do zakresu dotychczasowych obowiązków pracowniczych niezależnie od stopnia nasilenia samej pracy, stanowi zatem istotną zmianę warunków pracy, która wymaga zawarcia z pracownikiem nowej umowy.

2.  W razie bezzasadnego zwolnienia pracownika z pracy ze skutkiem natychmiastowym przysługują mu - z tytułu wynagrodzenia szkody spowodowanej bezzasadnym zwolnieniem - jedynie roszczenia przewidziane w art. 10 - 12 dekretu z dnia 18.1.1956 r. o ograniczeniu dopuszczalności rozwiązywania umów o pracę bez wypowiedzenia oraz o zabezpieczeniu ciągłości pracy (Dz. U. Nr 2, poz. 11 wraz ze zmianami), które, jako przepisy szczególne, zastępują ogólne przepisy o naprawieniu szkody; w szczególności nie ma zastosowania do tych roszczeń przepis art. 134 k.z.