Wyrok SN z dnia 14 lutego 1964 r., sygn. I CR 996/62

Uznanie żyjącego małżonka za zmarłego ma ten skutek, że xv stosunku do drugiego małżonka niweczy ono zawarty w art. 7 § 1 k.r. zakaz zawarcia ponownego małżeństwa. Nie niweczy natomiast tego zakazu w stosunku do małżonka uznanego niesłusznie za zmarłego; małżonek ten ma więc interes prawny w ustaleniu, że jego małżeństwo ustało w chwili zawarcia ponownego małżeństwa przez drugiego małżonka.

Przewodniczący: sędzia Z. Wiszniewski (sprawozdawca). Sędziowie: H. Dąbrowski, Z. Trybulski.

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Stanisława W. przeciwko Julii L. I voto W. o ustalenie nieistnienia małżeństwa, na skutek rewizji powoda od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Gdańsku z dnia 6 sierpnia 1962 r., zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że ustalił, iż małżeństwo stron zawarte 16 września 1938 r. Przed urzędnikiem stanu cywilnego w Stolnie powiat Chełmno ustało z dniem 29 listopada 1954 r.