Postanowienie SN z dnia 22 września 1964 r., sygn. III CR 201/64

Jeżeli wydzielenie dożywotnikowi (art. 232 k.c.K.P.) gruntu w naturze naruszałoby podstawowe normy obszarowe, a więc podważałoby rentowność wydzielonego gospodarstwa, dopuszczalne jest zasądzenie dożywotnikowi stosownej renty w zamian za przysługujące mu z mocy ustawy dożywotnie użytkowanie.

Przewodniczący: sędzia Z. Masłowski (sprawozdawca). Sędziowie: Z Wiszniewski, T. Szymanek.

Sąd Najwyższy w sprawie z wniosku Jana J. o dział spadku po Adamie J., na skutek rewizji nadzwyczajnej od postanowienia Sądu Wojewódzkiego w Kielcach z dnia 14 stycznia 1964 r.,

zaskarżone postanowienie w części wydzielającej dla Stefanii J. na dożywotnie użytkowanie 1/9 części (6206 m) schedy spadkowej oraz postanowienie Sądu Powiatowego w Staszowie z dnia 21 grudnia 1962 r. w części nie uwzględniającej praw tejże Stefanii J. do spadku po Adamie J. - uchylił i sprawę w tym zakresie przekazał temuż Sądowi Powiatowemu do ponownego rozpoznania.