Wyrok SN z dnia 2 maja 1964 r., sygn. III CR 84/64

1.  Prawo żądania eksmisji najemcy lub współnajemcy z zajmowanego lokalu z powodu jego rażących lub uporczywych wykroczeń przeciwko obowiązującemu porządkowi domowemu przysługuje osobie uprawnionej (art. 16 ust. 1 pkt 2 i 3 prawa lokalowego) - niezależnie od tego, czy żądający eksmisji jest sam bezpośrednio narażony na skutki wykroczeń, których dopuszcza się pozwany o eksmisję. Powód w takiej sprawie występuje w obronie zasad współżycia, których naruszenie stanowi zagrożenie dla ładu i porządku domowego i wyrządza szkodę wszystkim najemcom, a więc również i tym, który wskutek wykroczeń pozwanego-najemcy dotychczas bezpośrednio nie ucierpieli. Fakt, że osoba najbardziej narażona na skutki postępowania pozwanego-najemcy opuściła w toku procesu zajmowany wspólnie z nim lokal, nie ma wpływu na oceni; postępowania pozwanego-najemcy, jako osoby naruszającej ogólny porządek domowy.