Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok SN z dnia 16 maja 1964 r., sygn. II CR 694/63

Okoliczność, że wieże triangulacyjne nie są przeznaczone do korzystania z nich przez osoby do tego nieuprawnione, nie zwalnia ich posiadacza od odpowiedzialności na podstawie art. 151 § 1 k.z., za szkodę wyrządzoną przez oberwanie się części tej budowli, jeżeli wypadek jest wynikiem braku należytej konserwacji.

Przewodniczący: sędzia M. Grudziński. Sędziowie: W. Bryl, J. Krajewski (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Zofii M., Mariana M. i Zofii M. (córki Czesława) przeciwko Marianowi J. i Skarbowi Państwa (Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w C.) o odszkodowanie, na skutek rewizji powódki i Skarbu Państwa od wyroku Sądu Wojewódzkiego dla m. Łodzi z dnia 2 lipca 1963 r.,

I.  zaskarżony wyrok w części uwzględniającej powództwo zmienił tylko o tyle, że: a) stronę pozwaną oznaczył jako Skarb Państwa Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w C.; b) zamiast zasądzonych tytułem zadośćuczynienia za krzywdę moralną na Zofii M. (c. Józefa) kwoty 4 000 zł, Zofii M. (c. Czesława) kwoty 4000 zł i Mariana M. kwoty 4030 zł z a-sądził od Skarbu Państwa Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w C. łącznie na rzecz wszystkich powodów 5 000 zł (pięć tysięcy złotych) z 8% od dn. 26.X.1957 r.;

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00