Orzeczenie SN z dnia 28 listopada 1962 r., sygn. III PR 39/62

1.  Inwalidztwo wojenne jest okolicznością faktyczną. Decyzja właściwego organu zaliczająca do jednej z grup inwalidzkich stwierdza jedynie istniejący stan rzeczy, ma więc charakter dowodowy, a nie konstytutywny. Zakład pracy, chcąc zwolnić takiego pracownika, powinien przedtem zobowiązać go do przedstawienia dokumentu stwierdzającego jego inwalidztwo wojenne.

2.  W ramach trwającego stosunku pracy inwalidy zakład pracy może go przesunąć" na inne, nawet niższe stanowisko, jeśli dotychczas wykonywana przez inwalidą praca przekracza jego możliwości. Dopuszczalne jest przeto wypowiedzenie inwalidzie warunków pracy, tj. rodzaju pracy i wynagrodzenia, z jednoczesnym złożeniem przez zakład pracy oferty zatrudnienia inwalidy na innym stanowisku stosownie do posiadanych przez niego kwalifikacji. Na takie wypowiedzenie warunków pracy powinno wyrazić zgodą Prezydium rady narodowej.