Wyrok SN z dnia 27 kwietnia 1962 r., sygn. III CR 471/61

1.  Skoro art. 31 dekretu z dnia 24-.XII.1952 r. o przewozie przesyłek i osób kolejami, normując odpowiedzialność za szkody powstałe wskutek wadliwego stanu przesyłki kolejowej oraz możliwość odmowy przyjęcia do przewozu wadliwie opakowanego ładunku, nie przeprowadza rozróżnienia między przesyłkami drobnymi i wagonowymi, to kolei celu wyłączenia własnych szkód ma prawo, a nawet wiązek sprawdzenia stanu opakowania przesyłki wagonowe.

2.Przepis art. 126 dekretu nie wyłącza dopuszczalności ustalenia w postępowaniu sądowym odmiennego stanu faktycznego co do uszkodzenia przesyłki kolejowej _od stanu stwierdzonego w protokole kolejowym.

3.Obalenie domniemania z art. 96 ust. 2 dekretu, że szkoda powstała wskutek nieprawidłowego załadowania przesyłki kolejowej, za co kolej nie odpowiada, wymaga nie tylko udowodnienia dobrej jakości opakowania przesyłki i prawidłowego jej załadowania, lecz również udowodnienia innej przyczyny powstania szkody, jak np. niedotrzymania przez kolej normalnych warunków przewozu (np. zbyt silne wstrząsy wagonu w czasie transportu i przetaczania).