Wyrok SN z dnia 23 października 1962 r., sygn. III CR 10/62

1.  Obowiązywanie taryfy przewozu w komunikacji samochodowej nie jest uzależnione od uwidocznienia treści jej przepisów czy wyraźnego powołania się na nią w treści biletu nabytego przez pasażera. Regulamin normujący warunki umów o przewóz wiąże na podstawie art. 71 § 1 k.z. pasażera także wtedy, gdy regulamin nie był mu wręczony przy zawieraniu umowy, jeżeli tylko mógł on z łatwością dowiedzieć się o jego treści.

2.  Wprawdzie przedsiębiorstwo przewozowe powinno jak najszybciej informować podróżnych o zmianach w rozkładzie jazdy, jednakże uchybienie temu obowiązkowi nie może stanowić przesłanki do zgłaszania roszczeń odszkodowawczych, ponieważ nie tylko żaden przepis tego nie przewiduje, lecz wyraźny przepis § 8 pkt 2 taryfy przewozu osób i bagażu w komunikacji autobusowej międzymiastowej wyłącza możliwość dochodzenia odszkodowania.