Orzeczenie SN z dnia 19 lutego 1962 r., sygn. III CR 424/61

Zakład pracy, którego pracownik uległ wypadkowi na skutek naruszenia przez pracodawcę przepisów z zakresu bhp, powinien wypłacić poszkodowanemu możliwie niezwłocznie stosowne odszkodowanie, wszelkie zaś umowy zmierzające do ograniczenia praw podmiotowych pracownika w tym zakresie (np. co do zadośćuczynienia za krzywdę moralną) nie mogą korzystać z ochrony prawa. Dlatego też sąd ma nie tylko prawo, ale i obowiązek badania w każdym wypadku, czy ugoda taka nie jest sprzeczna z dyspozycją art. 41 §, 1 p.o.p.c.

Przewodniczący: sędzia B. Dobrzański. Sędziowie: J. Kamiński, S. Rejman (sprawozdawca).

Sad Najwyższy w sprawie z powództwa Andrzeja S. przeciwko Przedsiębiorstwu Budowy Kopalń w Z. o zapłatę, na skutek rewizji powoda i strony pozwanej od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Katowicach z dnia 30 grudnia 1960 r.,