Orzeczenie SN z dnia 24 maja 1962 r., sygn. II CR 272/62

Granice, w jakich sąd może zasądzić powództwo, określa w zasadzie wniosek powoda. Zgodnie z art. 200 § 1 pkt 1 k.p.c. pozew w każdym wypadku powinien zawierać dokładnie określone żądanie, a w sprawach o roszczenie majątkowe - także oznaczenie wartości przedmiotu sporu. Nie spełnia tych wymagań wniosek o zasądzenie odszkodowania po ustaleniu przez biegłego". Tak zredagowany pozew zawiera braki formalne, w związku z czym sąd powinien uzależnić jego bieg od uzupełnienia tych braków zgodnie z przepisem art. 137 k.p.c.

Przewodniczący: sędzia Z. Kałamajski.

Sędziowie: S. Białek, F. Błahuta (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Bronisławy C. przeciwko Józefowi C., Zofii i Władysławowi S. o odszkodowanie, na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości od wyroku Sądu Powiatowego w Kutnie z dnia 9 listopada 1959 r.,