Orzeczenie SN z dnia 30 marca 1962 r., sygn. II CR 492/61

W myśl art. 162 § 2 k.z. osobom, do których utrzymania zmarły był obowiązany z mocy ustawy i które rzeczywiście utrzymywał, zobowiązany powinien wynagrodzić utracone korzyści przez wypłacanie stosownej renty. W wypadku gdy utracone korzyści stanowi nie tylko kwota z dochodu zmarłego przeznaczana na utrzymanie dzieci, ale nadto osobista opieka zmarłego nad nimi, którą utraciły i którą muszą zastąpić silą najemną pomocą domową, roszczenie o wyższą rentę może okazać się uzasadnione.

Przewodniczący: sędzia J. Szczerski. Sędziowie: P. Stępień (sprawozdawca), M. Wilewski.

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Jadwigi Z., działającej osobiście oraz w imieniu i na rzecz nieletnich dzieci: Urszuli Marii i Krystyny Karoliny Z., przeciwko Miejskiemu Zarządowi Budynków Mieszkalnych w Ł. o rentę i odszkodowanie, na skutek rewizji obu stron od wyroku Sadu Wojewódzkiego dla m. Łodzi w Łodzi z dnia 14 października 1960 r.,