Orzeczenie SN z dnia 11 stycznia 1962 r., sygn. III CR 430/61

1.W świetle przepisów dekretu z dnia 18 stycznia 1956 r. oświadczenie zakładu pracy o rozwiązaniu umowy bez wypowiedzenia, nawet sprzeczne z przepisami o szczególnej ochronie niektórych kategorii pracowników, powoduje ustanie stosunku pracy, jeżeli tylko zachowano formę z art. 9 dekretu. Zasada ta dotyczy również braku zgody właściwej instancji związkowej. Jeżeli więc zachowano formę z art. 9 dekretu w razie natychmiastowego rozwiązania umowy o pracę z wyżej wspomnianymi kategoriami pracowników, to konieczne jest zgłoszenie żądania o przywrócenie do pracy.

2.Uzyskanie wymaganej zgody zarządu okręgowego związku zawodowego na rozwiązanie umowy o pracę między pracodawcą a członkiem rady zakładowej z winy pracownika jest wystarczające do rozwiązania umowy o pracę; nie jest już w tym wypadku potrzebne uzyskanie na to rozwiązanie zgody rady zakładowej.