Orzeczenie SN z dnia 30 marca 1962 r., sygn. III CR 654/61

Pojęcie samowolnie zabranych rzeczy", o których jest mowa w art. 259 § 1 k.z., obejmuje także wierzytelności pieniężne przywłaszczone przez dłużnika. Ta kategoria wierzytelności wyłączona jest od potrącenia wbrew woli dłużnika wzajemnego.

Przewodniczący: sędzia W. Bryl. Sędziowie: K. Kwapiszewski (sprawozdawca), S. Bialek.

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa P.P. Polskie Koleje Państwowe (D.O.K.P. w K.) przeciwko Ferdynandowi P. o zapłatą 33 104,60 zł, na skutek rewizji pozwanego od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Krakowie z dnia 13 stycznia 1961 r.,

rewizję oddalił.

Uzasadnienie

W pozwie wniesionym w dniu 23 czerwca 1960 r. strona powodowa wnosiła o zasądzenie od pozwanego Ferdynanda P. kwoty 33104,60 zł z 8% od dnia 15.VI.1959 r. i kosztami procesu twierdząc, że pozwany jako kasjer P.K.P. fałszował w latach 19561957 r. dokumenty kasowe i powstałe w ten sposób różnice w gotówce w dochodzonej wysokości przywłaszczył sobie.