Orzeczenie SN z dnia 30 stycznia 1962 r., sygn. II CR 144/61

Za szkody wyrządzone dziecku w czasie zajęć wychowania fizycznego i moralnego młodzieży ponosi odpowiedzialność zarówno szkoła, jak i organizacja, która takie zajęcia bezpośrednio organizuje (ZHP).

Przewodniczący: sędzia Z. Warman.

Sędziowie: W. Formański (sprawozdawca), F. Zieliński.

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Krystyny S. przeciwko Skarbowi Państwa (Prezydium Rady Narodowej w W.), ZHP i Annie W. o odszkodowanie, na skutek rewizji pozwanych ZHP i W. od wyroku Sądu Wojewódzkiego we Wrocławiu z dnia 28 kwietnia 1960 r.,

oddalił rewizje obu pozwanych.

Uzasadnienie

Jest niesporne, że 12-letnia powódka w czasie zbiórki harcerskiej na podwórzu szkolnym w dniu 21.II.1957 r. została ugodzona w twarz kamieniem przez uczestniczkę zbiórki Marię S. W wyniku tego uderzenia powódka doznała okaleczenia i musiała się poddać bolesnym zabiegom zszywania ranki i wyciągania szwów. Z powodu choroby nie brała udziału w zajęciach szkolnych do 4.III.1957 r. Wypadek zdarzył się w czasie nieobecności drużynowej W., która wprawdzie zjawiła się na terenie szkolnym przed godz. 16, tj. przed wyznaczoną godziną zbiórki, lecz wpierw udała się do budynku szkolnego w celu przyniesienia materiałów potrzebnych do zajęć harcerskich. Dziewczynki w tym czasie samorzutnie zorganizowały zabawę w formie rzucania kamieniami na odległość z tzw. wyrzutu. Drużynowa w momencie, gdy zdarzył się wypadek, była jeszcze w budynku szkolnym.