Orzeczenie SN z dnia 26 września 1962 r., sygn. III CR 994/61

(3 CR 994/61)

Poczucie bezradności i nieprzydatności do pracy są okolicznościami, które mają wpływ na ustalenie wysokości zadośćuczynienia za krzywdę moralną.

Przewodniczący: sędzia K. Marowski (sprawozdawca). Sędziowie: M. Piekarski, S. Graban.

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Jana K. przeciwko Kopalni Węgla Kamiennego w B. o 31 000 zł, na skutek rewizji powoda od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Katowicach z dnia 20 czerwca 1961 r.,

uchylił zaskarżony wyrok w części oddalającej powództwo i w tym zakresie przekazał sprawę Sądowi Wojewódzkiemu w Katowicach do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie

Powód twierdził, że jako pracownik pozwanej uległ podczas pracy pod ziemią w nocy z 13 na 14.II.1959 r. wypadkowi, a mianowicie został uderzony w rękę kawałkiem węgla i doznał złamania dwóch kości śródręcza, co wywołało trwałe kalectwo. Wypadek nastąpił wskutek naruszenia przez pozwaną przepisów dotyczących ochrony zdrowia i życia pracowników, a w szczególności wskutek niezabezpieczenia części upadku, przeznaczonej do przechodzenia, przed zsypywanym węglem. W związku z tym wypadkiem powód wniósł o zasądzenie od pozwanej na jego rzecz jednorazowej kwoty 20 000 zł oraz renty miesięcznej w kwocie 900 zł z odsetkami i kosztami procesu.