Orzeczenie SN z dnia 2 marca 1962 r., sygn. IV CR 569/61

1.  Kodeks handlowy reguluje jedynie odpowiedzialność sprzedawcy za wady fizyczne sprzedanej rzeczy (art. 552- 554 k.h.), Wie zawiera natomiast przepisów o odpowiedzialności sprzedawcy za wady prawne. Wobec braku szczególnych przepisów dotyczących rękojmi Za wady prawne, do odpowiedzialności z tego tytułu stosuje się poprzez art. 1 k.h. przepisy kodeksu zobowiązań (art. 306 i nast. k.z.).

2.  Celem art. 503 § 2 k.h. jest dodatkowa ochrona przed szkodą nabywcy, który w dobrej wierze kupuje rzecz ruchomą w przedsiębiorstwie przeznaczonym do sprzedaży tych rzeczy. Dobra wiara kupca przy nabyciu przez niego rzeczy skradzionej może mieć tylko znaczenie przy dochodzeniu przez niego roszczenia z tytułu rękojmi od osoby, od której tę rzecz nabył dla swego przedsiębiorstwa.