Uchwała SN z dnia 18 lutego 1961 r., sygn. VI KO 29/59

Złożone przez oskarżonego przed władzą lub urzędem, powołanymi do ścigania przestępstw, świadomie fałszywe oskarżenie innej osoby o popełnienie zarzuconego mu lub innego przestępstwa albo o współudział w nim, stanowi przekroczenie prawa do obrony i jest występkiem z art. 143 k.k.

Przewodniczący: sędzia M. Szerer. Sędziowie: J. Zembaty (sprawozdawca), M. Budzianowski, Z. Chełmicki, B. Chmielewski, K. Czajkowski, K. Dobesz, J. Dankowski, S. Dąbrowski, W. Dąbrowski, J. Dorsz, M. Dźbikowski, J. Dziowgo, M. Fic, T. Gdowski, A. Górski, P. Ławacz, A. Janowski. F. Korzeń, S. Kotowski, Z. Kubec, M. Kulesza, T. Krokosz, T. Majewski, E. Merz, Z. Nyczaj, W. Ostrowski, M. Paluch, A. Pyszkowski, T. Rek, M. Stępczyński, K. Wagner, M. Regent-Lechowicz, M. Grudziński. Prokurator: H. Rajzman.