Orzeczenie SN z dnia 30 maja 1961 r., sygn. IV CR 648/60

Właściciel rzeczy nie może być przez osobę trzecią narażony na takie zmiany rzeczy, których nie chce i nie powinien chcieć w swej konkretnej sytuacji. Na przykład właściciel słusznie nie będzie chciał takich zmian, które nie są konieczne, a na których dokonanie mimo że podwyższałyby wartość rzeczy właściciela nie stać. Dokonując zmian w cudzym mieniu, nawet obiektywnie korzystnych, lecz nie odpowiadających rozsądnej ocenie właściciela, negotiorum gestor bierze na siebie ryzyko, że nikt mu nie zwróci poniesionych wydatków.

Korzyść, której wymaga art. 117 § 1 k.z., musi zachodzi zarówno obiektywnie, jak i z subiektywnego punktu widzenia osoby zainteresowanej.

Przewodniczący: sędzia Z. Wiszniewski (sprawozdawca).

Sędziowie: W. Formański, H. Jaślan.