Orzeczenie SN z dnia 30 sierpnia 1961 r., sygn. IV CR 950/60

Fakt skazania pozwanego za spowodowanie manka przesadza wiążąco (art. 7 k.p.c.) o jego winie i wyłącza przyjęcie, że całe manko powstało wskutek jego stanu psychicznego, a więc okoliczności, za którą pozwany nie odpowiada (art. 239 k.z.). W razie zastosowania jednak przez sąd karny art. 18 k.k. sąd cywilny ma możność przyjęcia, że szkoda częściowo powstała bez winy pozwanego, i w konsekwencji przypisania pozwanemu odpowiedzialności jedynie za część szkody. Konieczne jednak byłoby w takim wypadku wykazanie, że pomiędzy stwierdzonym stanem pozwanego (otępienie) a szkodą istnieje związek przyczynowy.