Orzeczenie SN z dnia 19 listopada 1960 r., sygn. II CR 533/60

(2 CR 533/60)

Dla żadnego zakładu pracy, a tym bardziej dla spółdzielni, która zrzesza ludzi dobrowolnie przystępujących do niej, nie może być obojętne, jak układają się stosunki między tymi pracownikami. Gdy stosunki te ulegają zadrażnieniu do tego stopnia, że samo istnienie zakładu pracy jest zagrożone, musi za to odpowiadać ten pracownik członek spółdzielni, który swoim zachowaniem się do tego doprowadził, wobec czego wykluczenie go w tych warunkach przez walne zgromadzenie ze spółdzielni należy uznać za uzasadnione.

Przewodniczący: sędzia M. Kenigsberg (sprawozdawca). Sędziowie: F. Błahuta, T. Byliński.

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Sabiny R. przeciwko Spółdzielni Pracy Zabawkarsko-Papierniczej w R. o unieważnienie uchwały walnego zgromadzenia, po rozpoznaniu rewizji powódki od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Kielcach Ośrodek Zamiejscowy w Radomiu z dnia 11 kwietnia 1960 r. rewizję oddalił.