Wyrok SN z dnia 18 maja 1959 r., sygn. IV K 281/59

Ustawa przewiduje w art. 408 k.p.k. zasadę zaliczania aresztu tymczasowego, zastrzega jednak, że zasada ta obowiązuje tylko wtedy, gdy sąd rewizyjny nie postanowi inaczej. Sąd rewizyjny przeto ma obowiązek zbadania, czy w konkretnej sprawie i w stosunku do danego oskarżonego istnieją podstawy do nie zaliczenia

aresztu tymczasowego. W razie nie zaliczenia aresztu tymczasowego decyzję swą sąd rewizyjny powinien uzasadnić, wskazując motywy, które nim kierowały przy nie zaliczaniu aresztu międzyinstancyjnego. Kodeks postępowania karnego nie określa, w jakich wypadkach należy nie zaliczać aresztu międzyinstancyjnego, pozostawiając tę kwestię judykaturze. Można oskarżonemu nie zaliczyć aresztu międzyinstancyjnego wobec oczywistej bezzasadności jego rewizji.