Orzeczenie SN z dnia 14 kwietnia 1959 r., sygn. I CE 109/59

W postępowaniu o stwierdzenie praw do spadku sąd nie ma możności przyjąć za udowodnione pochodzenia spadkobiercy od spadkodawcy na podstawie przyznania uczestników postępowania, a wbrew treści aktu urodzenia, gdyż z art. 25 prawa o aktach stanu cywilnego wynika, że niezgodność z prawdą danych aktu urodzenia udowodniona być może jedynie w postępowaniu niespornym o sprostowanie takiego aktu.

Przewodniczący: sędzia S. Gross (sprawozdawca). Sędziowie: J. Kamiński, Z. Masłowski.

Sąd Najwyższy w sprawie z wniosku Weroniki L. o stwierdzenie praw do spadku po zmarłym Janie L., po rozpoznaniu rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości od postanowienia Sądu Wojewódzkiego w Białymstoku z dnia 12 września 1958 r., postanowił: uchylić zaskarżone postanowienie oraz postanowienie Sądu Powiatowego w Suwałkach z dnia 11 kwietnia 1958 r. i sprawę przekazać Sądowi Powiatowemu w Suwałkach do ponownego rozpoznania w innym składzie.