Orzeczenie SN z dnia 15 lipca 1959 r., sygn. IV CZ 92/59

Gdy małżonek domaga się od współmałżonka pomocy w czasie trwania sprawy rozwodowej, wystarcza uprawdopodobnienie że nie jest on w stanie utrzymać się samodzielnie w sytuacji, jaka aktualnie istnieje. Okoliczność, że przy pełnym wykorzystaniu zdolności do pracy zarobkowej sytuacja ta mogłaby ulec zmianie, wówczas tylko pozbawia nie zarobkującego małżonka prawa do takiej pomocy, gdy zostanie stwierdzone, że niepodjęcie przez niego starań o pracę odpowiadająca posiadanym kwalifikacjom sprzeczne jest z zasadami współżycia społecznego w Państwie Ludowym.