Orzeczenie SN z dnia 27 lipca 1959 r., sygn. III CR 1288/58

Okoliczność, że model wzoru użytkowego zgłoszony do zarejestrowania w Urzędzie Patentowym znany jest za granicą, nie stanowi sam przez się przeszkody do jego rejestracji w kraju.

Przewodniczący: sędzia W. Bendetson (sprawozdawca).

Sędziowie: K. Kwapiszewski, R. Czarnecki.

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Stanisława K. przeciwko Stanisławowi M. o zapłatę 2 000 zł, po rozpoznaniu rewizji powoda od wyroku Sądu Wojewódzkiegow Katowicach z dnia 17 września 1958 r.,

zaskarżony wyrok uchylił i sprawę przekazał Sądowi Wojewódzkiemu w Katowicach do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie

Według twierdzeń pozwu wniesionego w dniu 18 lutego 1958 r. przez Stanisława K. przeciwko Stanisławowi M. pozwany rozpoczął w swojej wytwórni produkowanie szczególnego rodzaju taboretów, wkraczając w ten sposób wbrew przepisom art. 111 ust. 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o ochronie wynalazków, wzorów i znaków towarowych (Dz.U. Nr 39, poz. 384; zmiana: Dz.U. z 1953 r. Nr 10, poz. 63; z 1945 r. Nr 58, poz. 334; z 1948 r. Nr 24, poz. 164 i Nr 47, poz. 428; z 1951 r. Nr 23 poz. 175) - w zakres wyłączności wynikającej z zarejestrowania przez powoda wzoru użytkowego stołka z drabinką", który został zgłoszony do rejestracji w dniu 5 kwietnia 1956 r. i dla którego uzyskano wydane przez Urząd Patentowy świadectwo ochronne z dnia 9 maja 1957 r. Po powzięciu wiadomości o prowadzeniu produkcji wspomnianych taboretów powód pismem z dnia 2 listopada 1957 r. zwrócił się do pozwanego o porozumienie się w kwestii dalszego kontynuowania powyższej produkcji i o uiszczenie wynagrodzenia szkody spowodowanej naruszeniem prawa wzmiankowanej wyłączności. Jednakże pozwany początkowo nie zareagował zupełnie na powyższe pismo, następnie zaś - pomimo sprawdzenia w Urzędzie Patentowym, że omawiane świadectwo ochronne zostało rzeczywiście wydane - odmówił zaprzestania produkcji omawianych taboretów.