Orzeczenie SN z dnia 9 października 1959 r., sygn. III CR 399/59

Rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych działa na rzecz tego, kto w zaufaniu do księgi wieczystej nabywa prawo od osoby wpisanej w księdze wieczystej jako właściciel (lub jako przedmiot innego prawa), ale musi być zachowana tożsamość tej osoby. Nie wystarczy więc nabycie od osoby, która podaje się jedynie za identyczną z wpisaną, a w rzeczywistości jest kimś innym.

W postępowaniu wieczystoksięgowym w drugiej instancji ma zastosowanie także art. 18 ustawy z dnia 18 lipca 1950 r. o zmianie przep. postęp, cyw. W postępowaniu tym w II instancji mogą być przeprowadzone jednak tylko takie dowody, które mogłyby być przeprowadzone przez sąd I instancji, a więc w zasadzie dokumenty, i to z reguły dokumenty sporządzone w odpowiednio kwalifikowanej formie. W razie zaofiarowania takich dowodów, sąd rewizyjny nie będzie mógł odmówić ich uwzględnienia z tej Przyczyny, że są spóźnione, gdyż osoba dotknięta wpisem z reguły nie miała możności przedstawienia ich przedsądem I instancji.