Postanowienie SN z dnia 12 czerwca 1958 r., sygn. I KO 58/58

Tekst art. 8 § 2 ustawy z dnia 13 lipca 1957 r. o zwalczaniu spekulacji i ochronie interesów nabywców oraz producentów rolnych w obrocie handlowym (Dz. U. Nr 39, poz. 171) jest co do swojej treści zbieżny z art. 2 § 2 dekretu z dnia 4 marca 1953 r. o ochronie interesów nabywców w obrocie handlowym (Dz. U. Nr 16, poz. 64) z wyjątkiem końcowych części obu tych przepisów, z których art. 8 § 2 ustawy z dnia 13 lipca 1957 r. uznaje dokonanie określonego w nim oszustwa na szkodę nabywcy już w samym zażądaniu wyższej ceny, a nie dopiero w pobraniu tej ceny, jak to stanowił wspomniany dekret z dnia 4 marca 1953 r. Tylko w tym zakresie art. 8 § 2 ustawy z dnia 13 lipca 1957 r. może być traktowany w konkretnym wypadku jako przepis mniej względny dla sprawcy niż art. 2 § 2 dekretu z dnia 4 marca 1953 r.