Orzeczenie SN z dnia 4 grudnia 1958 r., sygn. IV CZ 228/58

W myśl art. 353 k.p.c. pozwany ponosi koszty rozprawy zaocznej i sprzeciwu. Pozwany nie może zatem żądać od powoda zwrotu wydatku na opłaty od sprzeciwu i ewentualnych wydatków poniesionych w związku z rozprawą zaoczną oraz obowiązany jest zwrócić powodowi poniesione przez niego wydatki w związku z tą rozprawą, choćby pozwany wygrał proces. Przez koszty rozprawy zaocznej po stronie powoda rozumieć należy takie wydatki, które powód poniósł w związku z tą rozprawą, a których nie poniósłby, gdyby rozprawy zaocznej nie było. Mogą to więc być np. koszty przejazdu pełnomocnika powoda na rozprawę, koszty stawienia się na tę rozprawę świadków, biegłych itd., ale nie koszty adwokackie powoda, wydatek na opłaty sądowe itd., gdyż koszty te ani nie powstają, ani nie zwiększają się wskutek dopuszczenia przez pozwanego do rozprawy zaocznej.