Orzeczenie SN z dnia 14 maja 1958 r., sygn. I CR 325/58

1.  Stosownie do przepisu art. 82 pr. spadk. sporządzenie testamentu szczególnego ustnego polega na podaniu przez testatora swej woli ustnie do wiadomości świadków. Późniejsze spisanie woli testatora przez świadków nie wymaga udziału testatora i nie należy do czynności sporządzenia testamentu. Stąd dla oceny ważności testamentu nie jest istotne, czy testator był przytomny w czasie spisywania jego woli. To samo odnosi się do. podpisania treści testamentu ustnego przez testatora, skoro podpis testatora nie jest przez ustawę wymagany i tym samym ewentualne złożenie takiego podpisu nie wywiera żadnego skutku prawnego.

2.  Do zachowania formy testamentu ustnego konieczne jest spełnienie trzech przesłanek: 1) obecność trzech powołanych do testamentu świadków; 2) podanie przez testatora wobec tych świadków swej woli i 3) przyjęcie przez świadków treści tej woli do wiadomości.