Orzeczenie SN z dnia 3 marca 1958 r., sygn. I CO 1/58

Podstawowym obowiązkiem dłużnika solidarnego, który po uiszczeniu należności żąda od pozostałych współdłużników zwrotu zapłaty części przypadającego na nich długu, jest udowodnienie w myśl art. 4 p.o.p.c., że dług w momencie jego uregulowania istniał i rzeczywiście wszystkich współdłużników obciążał. Czyny lub zaniedbania dłużnika solidarnego, który zaspokaja dług nie istniejący lub istniejący w niższej wysokości, nie mogą pogorszyć położenia prawnego współdłużników solidarnych w stosunkach między dłużnikami (art. 13 § 1 k.z.) i nie uprawniają do Żądania od nich zwrotu nienależnej zapłaty.

Przewodniczący: sędzia J. Krzyżanowski (sprawozdawca).

Sędziowie: J. Kamiński, Z. Warman.

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Jadwigi W. przeciwko Kazimierzowi K.                i Mieczysławowi K. o 2 280 zł, po rozpoznaniu rewizji obu (pozwanych od wyroku Sądu Powiatowego w Płońsku z dnia 4 czerwca 1957 r., uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał do ponownego rozpoznania Sądowi Powiatowemu w Płońsku.