Wyrok SN z dnia 13 września 1957 r., sygn. IV K 335/57

1.  W konstrukcji przestępstwa określonego w art. 290 k.k. czynnością wykonawczą jest przyjęcie przez urzędnika korzyśc1 majątkowej lub osobistej albo ich obietnicy. Elementem niezbędnym dla kwalifikowanej postaci tego przestępstwa, określonej w art. 290 § 2 k.k., jest uzależnienie przez sprawcę czynności urzędowej od otrzymania korzyśc1 majątkowej lub osobistej dla siebie lub innej osoby albo przyjęcie takiej korzyści lub jej obietnicy za czynność przeciwną ustawie.

Uzależnienie więc czynności urzędowej stanowi samoistny element zbrodni z art. 290 § 2 k.k., który musi być w pełni objęty zamiarem sprawcy a w wyroku skazującym wyodrębniony i udowodniony.

2.  Czynność urzędowa, której dokonanie urzędnik uzależnia od otrzymania korzyści, musi należeć do zakresu urzędowania sprawcy.