Wyrok SN z dnia 14 maja 1957 r., sygn. III K 51/57

Orzeczenie zapadłe na rozprawie i stwierdzające brak winy oskarżonego powinno mieć postać wyroku, a nie postanowienia.

Stwierdzenie braku winy nieumyślnej na tej podstawie, że sprawca nie przewidywał skutku przestępnego, jest błędne, gdyż wina nieumyślna zachodzi także w wypadku, gdy sprawca skutku przestępnego nie przewiduje, choć może lub powinien go przewidzieć (art. 14 § 2 k.k.).