Orzeczenie SN z dnia 11 lipca 1957 r., sygn. II CR 304/57

Stosownie do przepisu art. 157 § 1 k.z. w związku z art. 162 § 2 k.z. odszkodowanie obejmuje wszystkie utracone korzyści, a więc i utracone od chwili wypadku do momentu wytoczenia powództwa.

Szkodę majątkową stanowi różnica między obecnym stanem majątkowym poszkodowanego a tym stanem, jaki by istniał, gdyby nie nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę. Zadaniem wynagrodzenia szkody jest wyrównanie tej różnicy.

Przewodniczący: sędzia Z. Warman. Sędziowie: W. Formański (sprawozdawca), S. Piotrowski.

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Janiny Z. i małoletnich: Wiesławy-Bogumiły, Mieczysława i Andrzeja Z., Marianny A. Heleny I. i Zofii I. przeciwko Przedsiębiorstwu Geologicznemu Rud Żelaznych w C, Zygmuntowi S., Józefowi R. i Edwardowi P. o rentę, po rozpoznaniu rewizji powodów od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Kielcach  Ośrodek w Radomiu z dnia 31 stycznia 1957 r. zmienił zaskarżony wyrok w części zasądzającej tylko w ten sposób, że zasądził na rzecz wszystkich powodów renty miesięczne, począwszy od dnia 18 października 1954 r., z 8°/o od rat zaległych od dnia 18 sierpnia 1956 r.; uchylił zaskarżony wyrok w części oddalającej powództwo i sprawę w tym zakresie przekazał Sądowi Wojewódzkiemu w Kielcach Ośrodek w Radomiu do ponownego rozpoznania.