Orzeczenie SN z dnia 9 grudnia 1957 r., sygn. II CR 930/57

Skarga o wznowienie postępowania i uchylenie wyroku z powodu nieważności nie przysługuje stronie, która wskutek naruszenia przepisów prawa pozbawiona była możności działania, jeżeli mogła ona z tego powodu - po doręczeniu jej wypisu zapadłego wyroku -zarzucić nieważność w drodze złożenia odpowiedniego środka prawnego (rewizji lub sprzeciwu od wyroku zaocznego) i w ten sposób mogła nie dopuścić do uprawomocnienia się wyroku. Zasada ta jednak nie ma zastosowania w wypadku zapadnięcia wyroku zaocznego, gdy pozbawionej możności działania stronie pozwanej w ogóle nie został doręczony pozew.

Przewodniczący: sędzia M. Lisiewski.

Sędziowie: Z. Warman (sprawozdawca), S. Piotrowski.

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Józefa S. (syna Jana i Katarzyny) przeciwko Józefowi S. (synowi Jana i Barbary) o 2 897 zł, po rozpoznaniu rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości od wyroku Sądu Powiatowego w Rzepinie z siedzibą w Słubicach z dnia 21 lutego 1957 r.,