Orzeczenie SN z dnia 20 marca 1957 r., sygn. I CR 119/57

1.  Sąd może uznać osobę za zmarłą, chociaż we wniosku żądano stwierdzenia jej zgonu.

2.  Na podstawie art. 18 § 2 prawa osobowego z 1945 r. za chwilę śmierci uważa się chwilę, która według okoliczności jest najbardziej prawdopodobna, a tylko gdyby nie było możliwe jej ustalenie - ostatni dzień terminu, po upływie którego może nastąpić uznanie za zmarłego.

Przewodniczący: sędzia F. Błahuta. Sędziowie: L. Konic (sprawozdawca), Z. Trybulski.