Orzeczenie SN z dnia 28 marca 1957 r., sygn. II CZ 62/57

1.  Po zawiśnięciu sporu powód nie może dokonywać zmian podmiotowych powództwa. Zmiana powództw przez dopozwanie" innej osoby jest wytoczeniem nowego powództwa; art. 206 k.p.c. dopuszczający zmianę powództwa dotyczy tylko zmian przedmiotowych, a nie podmiotowych.

2.  Osoba, którą sąd wezwał do udziału w sprawie, błędnie stosując art. 220 § 2 k.p.c., mimo że pomiędzy wezwanym a pozwanym wskazanym w pozwie nie zachodzi współuczestnictwo konieczne, nie staje się przez takie wezwanie stroną, i wyrok przeciwko niej zapaść nie może. Wezwanie do wzięcia udziału w sprawie wystosowane przez sąd do osoby trzeciej na podstawie art. 220 § 2 k.p.c. wtedy tylko zastępuje pozwanie, gdy zostało dokonane bez naruszenia tego przepisu.

3.  Z chwila zastosowania przez sąd powiatowy w sprawie między osobami prywatnymi o wartości przedmiotu sporu ponad 15 000 zł artykułu 220 § 2 k.p.c. przez wezwanie do udziału w sprawie podmiotu podlegającego arbitrażowi, pomiędzy którym a dotychczasowym pozwanym zachodzi współuczestnictwo konieczne, sąd ten powinien uznać się za niewłaściwy rzeczowo i przekazać sprawę sądowi wojewódzkiemu. Art. 46 k.p.c. nie stoi na przeszkodzie takiemu przekazaniu, gdyż w powyższych okolicznościach sąd powiatowy nie był właściwy rzeczowo w sprawie już w chwili wytoczenia powództwa wobec wstecznego skutku pozwania w trybie art. 220 § 2 k.p.c.