Wyrok SN z dnia 13 stycznia 1956 r., sygn. IV K 1028/55

Potrzeba zbadania stanu psychicznego oskarżonego zachodzi wówczas, gdy istnieje uzasadniona wątpliwość co do jego poczytalności (art. 117 § 1 k. p. k.) i dowód ten w razie istnienia takiej wątpliwości sąd powinien przeprowadzić nie tylko na wniosek stron, ale i z urzędu.

Do zastosowania § 2 art. 225 k. k. konieczne jest ustalenie, że sprawca działał pod wpływem wzruszenia, że stopień i charakter tego wzruszenia oraz jego stosunek do popełnionego zabójstwa były tego rodzaju, że wpłynęły w sposób decydujący na sprawcę, który bez tego wzruszenia nie byłby zabójstwa popełnił. Zatem istotą uprzywilejowanego wzruszenia jest stan psychiczny, w którym procesy emocjonalne zyskują przewagę nad intelektem, wskutek czego sprawca działa pod wpływem dominujących emocji przy wyraźnym ograniczeniu kontrolującej działalności rozumu.