Wyrok SN z dnia 27 listopada 1956 r., sygn. II K 516/56

Art. 240 k.k. stosuje się do uczestnika bójki lub pobicia człowieka, jeśli w ich wyniku nastąpiła śmierć człowieka lub uszkodzenie ciała określone w art. 235 § 1 lub 236 § 1 k.k. bez względu na to, czy został ustalony sprawca śmierci lub wymienionych wyżej uszkodzeń ciała. Ponadto warunkiem zastosowania art. 240 k.k. jest niemożność ustalenia związku przyczynowego między działaniem uczestnika bójki lub pobicia a skutkiem przewidzianym w art. 240 k.k. oraz ustalenie, że dany uczestnik nie działał w zamiarze, aby z jego działania lub z działania innego uczestnika bójki lub pobicia wynikł skutek wymieniony w art. 240 k.k. Jednakże uczestnik bójki lub pobicia człowieka, w wyniku których nastąpiła śmierć człowieka lub uszkodzenia ciała określone w art. 235 § 1 lu 236 § 1 k.k., odpowiada z art. 240 k.k. jedynie wówczas, gdy przewidywał lub powinien był przewidzieć, że w wyniku bójki może nastąpić taki skutek.